Ο νερόμυλος βρίσκεται στην περιοχή Αγρίδι, στο δρόμο προς Ποταμιά, απέναντι από το μεσαιωνικό εκκλησάκι του Αγίου Δημητριανού.
Ο νερόμυλος ανήκε στον πλούσιο γαιοκτήμονα Τζιαμάλ Μπέη, που κατοικούσε σε αρχοντικό σπίτι (κονάτζι), κοντά στο νερόμυλο. Οι κάτοικοι θυμούνται το μεγάλο περιβόλι του Μπέη που ποτιζόταν από το ίδιο αυλάκι και τροφοδοτούσε το νερόμυλο. Δίπλα από τον υδατόπυργο υπήρχε μικρό σπίτι, το οποίο χρησιμοποιούσε σαν εξοχικό η Φατμά, κόρη του Τζιαμάλ Μπέη. Ο νερόμυλος ήταν ο μεγαλύτερος της περιοχής. Άλεθε σιτάρι, κριθάρι, πουργούρι και ρόδι. Στο μύλο δούλευαν δύο υπάλληλοι του Τζιαμάλ Μπέη, ο Κουτσοπαναής από την Ποταμιά και ο Ξιούρος.
Όταν ο μύλος έκελισε το 1950, εγκαταλείφθηκε και σιγά σιγά ερειπώθηκε. Το 2002 ανακηρύχθηκε ως Αρχαίο Μνημείο Β Πίνακα και μεταξύ του 2007 και 2010, έγιναν εργασίες συντήρησης και μερικής αποκατάστασης του νερόμυλου από το συνεργείο του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Τμήμα Αρχαιοτήτων και το Δήμο Ιδαλίου. Η αρχιτεκτονική μελέτη, εκπονήθηκε από ομάδα ιδιωτών αρχιτεκτόνων, που εργοδότησε ο Δήμος Ιδαλίου. Στις αίθουσες που έχουν αναπαλαιωθεί, φιλοξενείται έκθεση φωτογραφίας και πληροφοριακό υλικό, με τίτλο << Η διαχείριση του νερού δια μέσω των αιώνων στην Κύπρο>>.
Το σύμπλεγμα του μύλου είναι χτισμένο σε δύο επίπεδα· στο πάνω και στο κάτω μέρος του πρανούς. Αποτελείται από τη δεξαμενή, τον υδατόπυργο, το χώρο της φτερωτής και του αλεστικού μηχανισμού, καθώς και διάφορα βοηθητικά δωμάτια. Ένα σύστημα αυλακιών μετέφερε το νερό, προς και από το μύλο.